Przepuklina dysków kręgosłupa szyjnego występuje znacznie rzadziej niż w odcinku lędźwiowym. Z powodu niebezpiecznej pozycji w obszarze górnego rdzenia kręgowego obawiają się o to bardziej pacjenci i lekarze niż kręgosłup lędźwiowy. Chociaż procedura diagnozy w postaci badania klinicznego oraz MRI lub CT jest jasno zdefiniowana, w szczególności leczenie chirurgiczne obfituje w wiele mitów i niepewności.
W ostatnich latach największy postęp w tej dziedzinie odnotowano w chirurgii kręgosłupa. Choć kiedyś usztywniał pacjenta płytką lub elementem zastępczym, dziś nie jest to już metoda z wyboru. Usztywnienie spowodowało późniejszy ból szyi u wielu pacjentów i, co gorsza, dalsze przepukliny dysku na sąsiednich dyskach.
Rozwój protezy krążka międzykręgowego
Kołnierz na szyję
Zaburzenie jest na ogół związane z natychmiastowym pojawieniem się bólu, który może trwać do kilku dni. Jak zatem interweniować w przypadku whiplash, aby jak najszybciej odzyskać funkcjonalność pakietu? Zapytaliśmy dr Larę Castagnetti, osteopatkę i specjalistkę medycyny fizykalnej i rehabilitacji w Humanitas. Co dokładnie dzieje się z whiplash?
„W pierwszej fazie (przyspieszania) ciało porusza się do przodu, a głowa do tyłu; w ten sposób przedłużane są przednie pasma mięśniowe. W drugiej fazie (zwalnianie) głowa jest wywoływana do przodu, a mięśnie pleców wydłużane. W związku z tym dochodzi do nadciśnienia mięśni, które reagują skracaniem, kurczeniem się ”, wyjaśnia ekspert.
Jakie problemy mogą pojawić się po uderzeniu w kręgosłup?
Uraz szyi po wypadku
Nawet przy braku wyraźnych zmian na zdjęciach radiowych objawy mogą pojawić się kilka godzin lub dni po urazie: najczęstsze to ból szyjki macicy i ból głowy, ale czasami pacjenci zgłaszają ból pleców lub lędźwiowy, zmęczenie, zawroty głowy, nudności, mrowienie kończyn górnych, ból żuchwy, lęk, depresja nastroju, trudności z koncentracją.
Leczenie ostrej fazy jest nadal kontrowersyjne: we Włoszech istnieje głęboko zakorzeniony zwyczaj natychmiastowego użycia kołnierza do unieruchomienia szyi. Jego użycie jest niezbędne tylko w hipotezie oczywistych zmian kostnych i neurologicznych, aw innych przypadkach należy go nosić maksymalnie przez 6-7 dni.
Niektóre badania przeprowadzone w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych na dużej liczbie pacjentów zamiast tego wykazały, że szybkie wznowienie codziennych czynności i wczesnych ćwiczeń może poprawić rokowanie, zmniejszając długotrwałą niepełnosprawność. Decyzję należy jeszcze ocenić na podstawie indywidualnego obrazu klinicznego.